Riddick’in modellemesine özellikle dikkat edilmiş. Aynı zamanda aslında oyundaki diğer karakterlerin de modellemeleri iyi, ancak çoğu düşmanınız “Drone” denen, başka bir odada yine bir düşman tarafından bilgisayarla kontrol edilen yaratıklar. Bunlar da tek tip… Yine aynı şekilde düşman askerleri de aynı maskelere ve giysilere sahip düşmanlardan oluşmakta. Kimi karakterlerin yüzleri açık. Onlar da zaten genelde “git Mike’ı öldür” türü görevler için yapılmışlar. Yüzünü görüyorsunuz ki, Mike olduğu anlaşılsın Onun haricinde Athena’da konuştuğunuz hapis yatan mahkumlar var, yüzleri açık olarak bir de bunları görüyorsunuz. Yani çoğunluk aynı model askerler, ancak ilerleyen bölümlerde daha “elit” askerler, robotlar, gelişmiş Drone’lar gibi düşmanlar görebiliyorsunuz.
Bunların haricinde, geliştirilen oyun motoru, ilk yapımdaki gibi özellikle ışıklandırma efektleri konusunda size görsel şölen sunuyor dersem sanırım yanlış olmaz. Özellikle karanlık mekanlarda Drone’ların fenerleri ile ortalığın aydınlanması, başka bir bölümde yukarı kocaman bir ışıkla çıkan asansörün, duvarı aydınlatması gibi detaylar çok iyi yapılmış. Ayrıca Riddick’in karanlığı sevdiği de her fırsatta dile getirilerek, oyunda bazı düşmanları bu şekilde öldürebilmeniz de sağlanmış. İster gidip kafasına sıkın, ister karanlıkta saklanıp arkalarından gelip boyunlarını kırın, size kalmış… Karanlık mekanlara girdiğinizde düşman gerçekten de sizi göremiyor. Bu arada karanlık demişken, ilk oyunu oynamanızı tavsiye etmemin nedenlerinden biri de, Riddick’in karanlıkta görme yeteneği ve bunun nasıl ortaya çıktığını görmeniz. Yani ilk oyunu, senaryo bütünlüğü bakımından oynamanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder